Ιστορικό

Η ταχύτατη οικονομοτεχνική εξέλιξη μετά το 1950 και η ακόλουθη ηρεμία στο εσωτερικό της χώρας μας συνέβαλαν στην πετυχημένη δραστηριοποίηση όλων των επιχειρήσεων που είχαν σχέση με το ακίνητο καθώς και στην διεύρυνση των αγοραπωλησιών σε όλες της περιοχές της Ελλάδος.

Η κατάργηση του περιορισμού των χορηγουμένων αδειών για το επάγγελμα του Μεσίτη Αστικών Συμβάσεων είχαν ως αποτέλεσμα την ραγδαία αύξηση των επαγγελματιών κτηματομεσιτών σε όλα τα διαμερίσματα της χώρας. Η ιδιομορφία του συγκεκριμένου επαγγέλματος και οι πολλαπλές και συνεχώς τροποποιούμενες διατάξεις επί των ακινήτων επέβαλαν την συγκρότηση ενός συνδικαλιστικού οργάνου που να παρακολουθεί και να μπορεί να ενημερώνει τους εκτός οργανωμένων Σωματείων συναδέλφους στα διάφορα διαμερίσματα της χώρας τόσο για την ισχύουσα Νομοθεσία όσο και κυρίως στις λεπτομέρειες της ασκήσεως του επαγγέλματος.

Με το σκεπτικό αυτό οι διοικήσεις των υφισταμένων στις μεγάλες πόλεις Σωματείων αποφάσισαν την ίδρυση ενός Δευτεροβάθμιου Συνδικαλιστικού Οργάνου το οποίο εγκρίθηκε στις 25 Απριλίου 1963 με την επωνυμία “Πανελλήνιος Ομοσπονδία Σωματείων Μεσιτών Αστικών Συμβάσεων – Π.Ο.Σ.Μ.Α.Σ.”.

Μεταξύ των σκοπών της Π.Ο.Σ.Μ.Α.Σ. ήταν η σύνταξη του Καταστατικού της, η καλύτερη οργάνωση και συνεργασία των νόμιμων μεσιτών της χώρας και η ενημέρωση τόσο του κοινού όσο και των αρμόδιων Κρατικών Οργάνων για την διαμεσολάβηση των Μεσιτών Αστικών Συμβάσεων στις συναλλαγές ακινήτων.

Η Ομοσπονδία αυτή με ευρύ και παρθένο πεδίο δράσεως ανέπτυξε ιδιαίτερη δραστηριότητα τόσο στην οργάνωση των μεσιτών σε Σωματεία όπου αυτό ήταν δυνατόν, όσο και στην διαφώτιση όλων των νέων συναδέλφων επί των Νόμων, διατάξεων και αποφάσεων που αφορούσαν το επάγγελμα. Αποκορύφωμα της τότε δραστηριότητας της Π.Ο.Σ.Μ.Α.Σ. ήταν η πραγματοποίηση του Α’ Πανελληνίου Συνεδρίου των Σωματείων Μεσιτών Αστικών Συμβάσεων στο ξενοδοχείο HILTON στις 9 και 10 Οκτωβρίου 1966.

Η Ομοσπονδία με την μορφή αυτή συνέχισε την δραστηριότητα της μέχρι και το έτος 1990. Στις 31 Μαρτίου 1995 οι Διοικήσεις των Σωματείων Αθηνών, Θεσσαλονίκης, Κέρκυρας, Λαρίσης, Μεσσηνίας, Βόλου και Ρόδου αποφάσισαν την επανασύσταση της Ομοσπονδίας, η οποία και εγκρίθηκε με την υπ. αριθμ. 59/1995 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών με την επωνυμία “Ομοσπονδία Μεσιτών Αστικών Συμβάσεων Ελλάδος – Ο.Μ.Α.Σ.Ε.”.

Μετά την επανασύσταση της συνέχισε την ίδια δραστηριότητα με γνώμονα την μελέτη και προαγωγή των οικονομικών και επαγγελματικών συμφερόντων των μελών της στα πλαίσια πάντοτε της εξυπηρετήσεως του κοινωνικού συνόλου. Παρακολουθεί την έννομη λειτουργία των γραφείων και αρκετές φορές βρέθηκε στην ανάγκη να καταγγείλει στις αρμόδιες αρχές παραβάσεις μελών. Επίσης πολύ συχνά με δημοσιεύματα στον Ημερήσιο Τύπο συνιστά στους ενδιαφερομένους για αγοραπωλησία ή μίσθωση ακινήτου να απευθύνονται μόνο σε επίσημα γραφεία αδειούχων Μεσιτών Αστικών Συμβάσεων που βρίσκονται σε όλες τις πόλεις της χώρας. Τους συνιστά επίσης να αποφεύγουν τους πλανόδιους ή εκείνους που παράλληλα με το κύριο επάγγελμα τους τοιχοκολλούν στην πόρτα της επιχειρήσεως τους ένα ενοικιαστήριο με την πρόφαση ότι εξυπηρετούν πελάτη τους και συνιστά να μην δίνουν σε καμία περίπτωση προκαταβολή χρημάτων.

Από την αρχή της σύστασης της η Ο.Μ.Α.Σ.Ε. έθεσε σαν κύριο στόχο της την ψήφιση Νομοσχεδίου που να οριοθετεί και να αποσαφηνίζει το επάγγελμα του μεσίτη, όπως συμβαίνει σε όλες τις προηγμένες χώρες του κόσμου. Στην χώρα μας μέχρι το 1926, εκατό χρόνια μετά την απελευθέρωση καμία διάταξη Νόμου δεν είχε αναφορά στην Μεσιτεία Αστικών Συμβάσεων. Η ραγδαία όμως αύξηση του πληθυσμού με την παράλληλη αύξηση των αγοραπωλησιών συνέτειναν στην δημιουργία αστάθειας στις συναλλαγές και η επιτυχής αποπεράτωση είχε καταντήσει να είναι ζήτημα τύχης. Εξαιτίας αυτού του γεγονότος και μετά από πιέσεις των επαγγελματιών κτηματομεσιτών η Πολιτεία επενέβη για πρώτη φορά και στις 16 Ιουνίου 1926 και δημοσιεύει στο Ά τεύχος ΦΕΚ το πρώτο νομοθετικό Διάταγμα περί μεσιτών. “H επί σκοπώ μεσιτείας μεσολάβησις προς σύναψιν συμβάσεων εχουσών αντικείμενον την αγοραπωλησίαν, ανταλλαγήν, μίσθωσιν αστικών ακινήτων ως και την συνομολόγησιν ενυποθήκων δανείων, επιτρέπεται μόνον εις τους κατά τας διατάξεις του παρόντος διοριζομένους μεσίτας”. Αυτή είναι η πρώτη λιτή Νομοθετική Διάταξη της αναγνωρίσεως ενός επαγγέλματος, που λόγω της κοινωνικοοικονομικής του αποστολής αναγνωρίστηκε ως λειτούργημα δημοσίου χαρακτήρα και συμφέροντος με σημαντικούς όρους και προϋποθέσεις άσκησης του και όχι ως απλό επάγγελμα επιχειρηματικής δραστηριότητας.

Με αυτές τις αρχές, η προσφορά στο κοινωνικό σύνολο και η αποστολή του μεσίτη Αστικών Συμβάσεων αποτελεί και σήμερα λειτούργημα που άπτεται της εύρυθμης διακίνησης της ακίνητης περιουσίας ιδιωτικής και δημόσιας μ με γνώμονα πάντοτε, την προστασία του συμβαλλομένου, την προστασία των συμφερόντων του Δημοσίου και την εύρυθμη λειτουργία του επαγγέλματος και της Κτηματαγοράς.

Το πρώτο αυτό Διάταγμα ακολούθησε το Διάταγμα της 8ης Αυγούστου 1926 (ΦΕΚ 277) το Ν.Δ. της 13ης Νοεμβρίου 1927 (ΦΕΚ 285) ο Νόμος 2583/1953 και ο Νόμος 308/1976.Με τις ίδιες αντιλήψεις οι Νομοθέτες της σειράς αυτής των Νόμων που επακολούθησαν και που ο καθένας συμπλήρωνε τον προηγούμενο αναλόγως των οικονομικοκοινωνικών εξελίξεων της χώρας και με τις επιβαλλόμενες πάντοτε εγγυήσεις για την αξιοπιστία του μεσολαβητή αποφεύχθηκαν επί 90 σχεδόν έτη τόσο η παραπλάνηση και εξαπάτηση του κοινού όσο και η φοροδιαφυγή σε βάρος του Δημοσίου. Το 1940 οι Νομοθέτες και συντάκτες του Αστικού Κώδικα, περιέλαβαν στις διατάξεις του και κεφάλαιο περί Μεσιτείας στα άρθρα 703 ως και 707 εδραιώνοντας τις βασικές αρχές της μεσιτείας χωρίς να απομακρυνθούν από τα καθιερωμένα. Δυστυχώς το 1993 το Υπουργείο Εμπορίου στα πλαίσια της κυβερνητικής πολιτικής για την απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων ενόψει της ολοκληρώσεως της εσωτερικής κοινοτικής αγοράς και ύστερα από εσφαλμένες εισηγήσεις και παρερμηνεία των πραγματικών σκοπών και των οδηγιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατήργησε τον ισχύοντα Νόμο 308/1976 μέσω του Προεδρικού Διατάγματος 248/93 με αποτέλεσμα να παρεισδύσουν στο επάγγελμα οι καιροφυλακτούντες επιτήδειοι που ανεύθυνα διαβρώσανε το έργο των νόμιμων επαγγελματιών μεσιτών.

Η Ο.Μ.Α.Σ.Ε., με επιμονή, προσπάθεια και πιέσεις πολλών ετών κατάφερε στις 11 Απριλίου 2012 να ψηφιστεί ο Νόμος 4072 ο οποίος (μαζί με την αναφορά της Τρόικας στο Μνημόνιο) νοικοκυρεύει, αναβαθμίζει και εκσυγχρονίζει το επάγγελμα του μεσίτη, που, σε συνδυασμό με τον νέο Κώδικα Δεοντολογίας και τον θεσμό του Πειθαρχικού Συμβουλίου καθιερώνει πλαίσιο λειτουργίας εφάμιλλο με των ανεπτυγμένων Ευρωπαϊκών κρατών. Για τα όποια κενά και ελαττώματα ενδεχομένως υπάρχουν ακόμη, η Ο.Μ.Α.Σ.Ε. δεσμεύεται να πιέσει και να κρατά σε εγρήγορση όλους τους συναρμόδιους φορείς μέχρι την τελική διόρθωση και αποκατάσταση αυτών.

Στις μέρες μας ο μεσίτης δεν περιορίζεται μόνο στην εθνική αγορά ακινήτων αλλά και στην διεθνή. Η χώρα μας προσφέρει μεγάλο αριθμό ακινήτων και εκτάσεων ιδιαιτέρου κάλλους και αξίας, κατάλληλων τόσο για τουρισμό όσο και για επιχειρηματική δραστηριότητα. Επίσης προσφέρει σημαντικά ακίνητα κυρίως σε παραμελημένες περιοχές όπου οι ξένες επενδύσεις μπορούν να συμβάλλουν και συμβάλλουν στην ανοικοδόμηση και ιδιαιτέρως στην αναζωογόνηση των περιοχών αυτών.

Μια δεύτερη διεθνής λειτουργία της αγοράς ακινήτων στη χώρα μας που δραστηριοποιείται ο μεσίτης και που δύναται να χαρακτηρισθεί ως έργο εθνικό είναι αυτή των επενδύσεων του απόδημου ελληνισμού σε ακίνητα στην Ελλάδα και ιδιαιτέρως στους τόπους καταγωγής τους. Οι πολιτιστικοί, συγγενικοί, κοινωνικοί και ιστορικοί δεσμοί του απόδημου Ελληνισμού με την Πατρίδα έχει διαπιστωθεί ότι εξασθενούν σύντομα αν δεν υπάρχουν οι δεσμοί που σε μόνιμη βάση αναπαράγονται και συντηρούνται. Τέτοιοι δεσμοί είναι οι οικονομικοί αλλά πιο βασικοί και σταθεροί είναι οι δεσμοί της ακίνητης ιδιοκτησίας. Στη διεθνή αυτή διάσταση της αγοράς ακινήτων έχει συμβάλλει η φερεγγυότητα και η χρηστή λειτουργία του μεσιτικού επαγγέλματος η οποίες έχουν σφυρηλατήσει και τους δεσμούς του επαγγέλματος με τον απόδημο Ελληνισμό συντελώντας στη διατήρηση των εθνικών δεσμών και την εισροή συναλλάγματος, γεγονότα υψίστης σημασίας για τη χώρα μας.